Familie van Sint Jan

Het eerstvolgende kamp is van 12 t/m 14 mei 2017.

Wat is De Kleine Karavaan?
De Kleine Karavaan organiseert weekenden voor kinderen met een beperking, samen met studenten. 
Voor zowel de studenten als de kinderen een bijzondere ervaring en een gezellig uitstapje! De studenten komen in aanraking met de puurheid van deze kinderen en dat kan diep raken. De ouders van de kinderen en de andere kinderen uit het gezin hebben even wat meer tijd voor elkaar.

De Kleine Karavaan heeft een meervoudige doelstelling:

• om kinderen en tieners met een verstandelijke/lichamelijke beperking een leuk weekend weg te bezorgen, op basis van gelijkwaardigheid en vriendschap.
• zodat hun ouders even op adem kunnen komen en aandacht kunnen besteden aan de andere gezinsleden of dingen te doen die ze anders niet kunnen.
• om studenten, door de ontmoeting met het gehandicapte kind, de waardigheid van iedere menselijke persoon te laten ontdekken.
• door deze weekends het algemene maatschappelijke beeld op gehandicapten te helpen veranderen en aan allen de boodschap van liefde en hoop te geven.

De Kleine Karavaan laat zich in het bijzonder inspireren door de concrete opdracht van Jezus om onze medemens te erkennen en er voor hen te zijn, zoals in Matteüs 25: "Alles wat jullie voor één van deze minste broeders van Mij hebben gedaan, heb je voor Mij gedaan." (Matt. 25, 40)

De opzet van een weekend
Student en kind trekken het hele weekend samen op. Er gaan net zoveel studenten als kinderen mee. Ieder kind wordt aan een student gekoppeld. Verder gaat er een gezin mee ter ondersteuning en een broeder van Sint Jan. De broeders hebben veel ervaring met de organisatie van kampen voor kinderen, tieners en jongeren.

Onze doelgroep zijn kinderen/jongeren met een verstandelijke en/of meervoudige beperking van ongeveer 8 tot 19 jaar. 
De Kleine Karavaan wil zich vooral richten op kinderen die normaal gesproken 'buiten de boot' vallen en voor wie een uitstapje een bijzondere verrassing zou zijn. 
We vragen een (vrijwillige) bijdrage van de ouders van € 50,- voor een weekend. Hiermee worden de werkelijke kosten niet gedekt. Desondanks zou deze bijdrage nooit een drempel moeten vormen om mee te kunnen gaan.

Activiteiten
De weekenden worden gevuld met activiteiten die de kinderen leuk vinden en die de locatie toestaat. Hierbij denken wij aan: speurtocht, buitenspel, balspel, knutselen en tekenen, gezelschapsspelletjes spelen, zingen, dansen. Ook wordt er aan de kinderen gevraagd hun favoriete speelgoed mee te nemen. Naast deze gezamenlijke activiteiten zijn er ook alledaagse dingen zoals samen eten voorbereiden, wat de kinderen vaak heel leuk vinden. Op zondagochtend vieren we samen de Heilige Mis. De kinderen die dat willen, mogen hierin een actieve rol vervullen, zoals misdienaar zijn of zingen in het koortje. Ook dit is altijd weer een groot succes!

Verantwoorde zorg en privacy
Natuurlijk moeten de weekends veilig en verantwoord zijn. Het team realiseert zich dat ten diepste, en doet zijn best om dit te kunnen garanderen door diverse afspraken en maatregelen. De locatie wordt zorgvuldig geselecteerd (ook wordt gekeken of er aanpassingen zijn voor kinderen in een rolstoel). Er wordt zorgvuldig omgegaan met de vertrouwelijke informatie op het intakeformulier. Iedere buddy beheert het intakeformulier van het kind dat hij/zij begeleidt. Daarnaast zal altijd iemand van het kernteam, die goed geïnformeerd is over de kinderen en de benodigde zorg, meegaan op het weekend. Alle deelnemers aan een weekend ondertekenen de gedragscode van LVW. Ieder weekend gaat er een gezin en een broeder mee, op wie de studenten altijd terug kunnen vallen.

Ontstaan van de DKK
Al vrij snel na de oprichting van de studentenparochie in 2009 ontstond er onder de studenten het verlangen om iets goeds te doen voor de medemens. Maar hoe? En wat? In juni 2010 kreeg dit verlangen concreet handen en voeten door het idee om het Franse studenteninitiatief à Bras Ouverts naar Nederland te halen. In Frankrijk draait het project al 25 jaar met veel succes en is in die jaren enorm uitgegroeid. Het doel van het project is om gehandicapte kinderen van tijd tot tijd een leuk weekend te bezorgen (en de ouders een weekendje vrij te geven). De studenten nemen de kinderen mee en trekken een weekend met hen op.

Een groepje enthousiaste studenten ging voortvarend aan de slag om de organisatie op te zetten. Het eerste weekend vond plaats in november 2010 en had als bestemming België! Omdat iedereen enthousiast was, werden er gelijk plannen gemaakt voor het volgende weekend...

In het parochieblad Sitio schreef pater Elias een verdiepend artikel over het feest van de Openbaring van de Heer. Dit jaar viert de Kerk Driekoningen op zondag 8 januari.

Het is best wel lastig om iets te schrijven over Driekoningen. De naam van het feest klopt al niet. Het waren namelijk geen koningen die het kindje Jezus kwamen vereren, maar ‘magi’, oftewel leden van de Perzische priesterkaste. Deze magi waren meesters van wetenschap en wijsheid, die in de oudheid nog nauwelijks van elkaar werden onderscheiden. Wie de sterren kende, wist hoe de wereld in elkaar stak en was wijs, want hij kon raad geven over gunstige en ongunstige tijden. En verder, we weten niet hoeveel magi er waren. We weten alleen, dat ze uit het oosten kwamen en drie giften meenamen voor de Koning der Joden, namelijk goud, wierook en mirre. Dat lezen we in het evangelie volgens Mattheus.

Over de herders en de stal (in feite een grot die misschien ook als stal werd gebruikt) lezen we in het evangelie volgens Lukas. De herders kwamen niet met kostbaarheden, maar alleen met hun eenvoud, verwondering en vreugde. Ze gaven dus vooral zichzelf. Dit wordt herdacht vooral bij het Kerstfeest van de westerse, katholiek en protestante gelovigen. Het bezoek van de magi daarentegen wordt benadrukt door de byzantijnse en oriëntaalse christenen, bij het feest van de Epifanie, op 6 januari. Epifanie betekent in het Grieks: ‘zichtbaar worden, verschijnen.’

Je zou eens kunnen overwegen, hoe deze beide dimensies nodig zijn om het mysterie van de Menswording van Gods Zoon te begrijpen, de Vleeswording van het eeuwige Woord van God. De armoede van de kribbe en het bezoek van de herders leggen de nadruk op de totale menselijkheid van Jezus Christus. Vanaf het begin tot aan de voltooiing van Zijn leven onder ons wordt alles bepaald door rauw en radicaal realisme, waar wij een voorbeeld aan mogen nemen. Tegelijkertijd mogen wij niet vergeten dat Hij de mens geworden Zoon van God is. Het minste dat Hij van ons mag verwachten, is dat we Hem aanbidden, net als de magi dat gedaan hebben. Dan mogen wij aan Hem vragen, wat de meest zinvolle en ultieme invulling van ons leven is – en dat is dan weer de wijsheid die alle denkers door de eeuwen heen gezocht hebben.

De geboorte van de Christus is de komst en de verschijning van de waarheid zélf in onze wereld. Daarom is het niet verbazingweekend dat Mattheus en Lukas eigenlijk ieder een dimensie van de universele kennis benadrukken. Aan de ene kant vertegenwoordigen de magi bij Mattheus de persoonlijk wijsheid, die we niet van onszelf hebben, die ons richt op het hemelse en ons verheft boven onszelf. Aan de andere kant zie je op de achtergrond bij Lukas de eenvoud en het realisme, die gediend zouden moeten worden door de echte objectieve wetenschap, die we zelfstandig moeten verkrijgen en bewaren.

En in de giften van de magi kun je natuurlijk de drie-eenheid herkennen; dat ligt er dik op. Door de drie-ene wijsheid die wij van God ontvangen kunnen wij Hem als dank een drievoudige goedheid aanbieden: onze liefde voor God, onze liefde voor de naaste en onze liefde voor onszelf. Wat God is niet alleen Liefde, maar ook Gave, die vanuit Hem voortkomt en weer naar Hem terugkeert in ons.