- Geschreven door
- in Achtergrond artikelen
- Hits 80218
Overweging voor deze maand
Ik heb dorst » (Joh. 19, 28)
Ook dit is een bijzonder woord dat we in ons hart kunnen koesteren. Het is een woord dat ons gevoeliger maakt, het doet ons delen in de gevoeligheid van Jezus. Als je in het Evangelie de woorden van Jezus leest en Zijn daden beschouwt, kun je overal zijn dorst herkennen. Een beetje tussen de regels af en toe... maar de H. Geest is ons gegeven om de woorden van Jezus van binnen uit aan te voelen. Een bijzonder mooie « oefening » op het eind van de Veertigdagentijd en in de Paastijd...
Heb je gezien hoe dit woord uniek is? Lees wat er juist voor dat woord komt : « Hierna, wetend dat nu alles was volbracht, zei Jezus, opdat de Schrift zou worden vervuld: « Ik heb dorst ». Door dit woord van Jezus is de Schrift vervuld. Alles wat geschreven is, in het Oude en in het Nieuwe Testament, vindt zijn vervulling in het woord : « Ik heb dorst ». De Schrift is niet vervuld in een of ander mirakel, maar in de dorst van Jezus. Het mag voor ons een aansporing zijn om op zoek te gaan, ook in de school van de heiligen, naar wat die dorst betekent, wat die dorst is.
Ja, natuurlijk dorst Jezus naar onze liefde, naar mijn liefde, naar uw liefde. Hij die God is, is mens geworden, Hij is klein geworden. In Bethlehem werd Hij in mensenarmen gedragen. En hoezeer werd Hij daar geliefd en aanbeden. Later werd Hij van het kruis gehaald en viel Hij in de armen van zijn moeder, in die van Nikodemus en van Jozef van Arimatea. Daar werd Hij bijzonder geliefd en aanbeden. Hij komt tot ons door de H. Eucharistie. Ook daar kan Hij geliefd en aanbeden worden. We mogen Jezus leren liefhebben in onze medemens. « Al wat ge gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders, hebt ge voor Mij gedaan » (Mt. 25, 40). Durven we Hem onze liefde te geven, ook als Hij de arme is, de zieke, de gebrekkige... ?
Ook dit is een bijzonder woord dat we in ons hart kunnen koesteren. Het is een woord dat ons gevoeliger maakt, het doet ons delen in de gevoeligheid van Jezus. Als je in het Evangelie de woorden van Jezus leest en Zijn daden beschouwt, kun je overal zijn dorst herkennen. Een beetje tussen de regels af en toe... maar de H. Geest is ons gegeven om de woorden van Jezus van binnen uit aan te voelen. Een bijzonder mooie « oefening » op het eind van de Veertigdagentijd en in de Paastijd...
Heb je gezien hoe dit woord uniek is? Lees wat er juist voor dat woord komt : « Hierna, wetend dat nu alles was volbracht, zei Jezus, opdat de Schrift zou worden vervuld: « Ik heb dorst ». Door dit woord van Jezus is de Schrift vervuld. Alles wat geschreven is, in het Oude en in het Nieuwe Testament, vindt zijn vervulling in het woord : « Ik heb dorst ». De Schrift is niet vervuld in een of ander mirakel, maar in de dorst van Jezus. Het mag voor ons een aansporing zijn om op zoek te gaan, ook in de school van de heiligen, naar wat die dorst betekent, wat die dorst is.
Ja, natuurlijk dorst Jezus naar onze liefde, naar mijn liefde, naar uw liefde. Hij die God is, is mens geworden, Hij is klein geworden. In Bethlehem werd Hij in mensenarmen gedragen. En hoezeer werd Hij daar geliefd en aanbeden. Later werd Hij van het kruis gehaald en viel Hij in de armen van zijn moeder, in die van Nikodemus en van Jozef van Arimatea. Daar werd Hij bijzonder geliefd en aanbeden. Hij komt tot ons door de H. Eucharistie. Ook daar kan Hij geliefd en aanbeden worden. We mogen Jezus leren liefhebben in onze medemens. « Al wat ge gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders, hebt ge voor Mij gedaan » (Mt. 25, 40). Durven we Hem onze liefde te geven, ook als Hij de arme is, de zieke, de gebrekkige... ?
Maar de dorst van Jezus is misschien eerst zijn verlangen om zijn Vader te verheerlijken. Dat lees je in de Schrift verschillende keren in het Evangelie volgens Johannes. Jezus wil dat het onrecht dat mensen God hebben aangedaan hersteld wordt. In Zijn offer, uit liefde en gehoorzaamheid gebracht, wil Hij de Vader in onze naam liefhebben. Zo wil Hij al het onrecht, door ons mensen aangedaan, herstellen. Hij wil voor ons de hemel, het hart van de Vader weer openen.
Het paradijs was immers gesloten. « Hij verjoeg dus de mens uit de tuin en aan de oostkant plaatste Hij de kerubs en de vlam van het wentelend zwaard om de weg naar de boom des levens te bewaken » (Gen. 3, 24). Door Jezus gaat de hemel weer open. We hebben gelezen dat Mozes een voorspreker was bij God voor het volk dat alsmaar weer in zonde verviel. De woede van God kwam tot bedaren door de voorspraak van Mozes. Dit is een mooi beeld van wat Jezus voor ons heeft gedaan en nog steeds doet. In Zijn offer zijn we allen gered. Dit is de grote reden waarom Jezus mens geworden is, om ons weer te verzoenen met de Vader. Door ons te redden, verheerlijkt Hij zijn Vader. Hij sterft in de totale armoede maar in zijn dood zijn wij verlost.
Jezus wil dat we in Hem geloven. Hij wil dat we instemmen met zijn offer waarin Hij ons verlost. Hij dorst naar onze instemming. De reden waarom Hij mens geworden is, is om ons te redden. Dat is heel de reden voor zijn menswording.
Wanneer Jezus 30 jaar in Nazareth leeft, wanneer Hij gaat bidden, zijn leerlingen onderricht, de Farizeeën verbetert, wanneer Hij wonderen doet, wanneer Hij sterft, ... alles doet Hij vanuit deze dorst. Laten we Hem volgen om leven te hebben, leven in overvloed. Dat is even wennen. Want als we tot Jezus naderen en uit Hem gaan leven dan gaan we ook meer dorst krijgen. Dan gaat de dorst die Jezus kent ook in ons branden. We zullen een nieuwe blik krijgen op de wereld, op onze medemens, op onszelf. Het is niet het makkelijkste leven, maar de enige weg die ons in de waarheid doet staan, de enige weg waarin we geen compromissen aangaan met de wereld. De weg waar ons leven zich vereenvoudigt, ons vervult van geluk en vrede, dat geluk en die vrede die in Jezus zijn, in Diegene die ten volle de wil van zijn Vader doet en ons daarin meeneemt.
Zoals een hert smacht naar de stromende wateren,
Zo smacht mijn ziel naar U, o God!
Psalm 42