Print deze pagina
Geschreven door  Paula Graas
in Nieuws
Hits 59151

Hoe worden de broeders van Sint Jan tot kinderen?

De geest waarin de broeders worden opgeleid
-Broeder Ján Mária

"Ik verzeker jullie, als je niet verandert en wordt als kinderen, kom je het koninkrijk der hemelen niet eens binnen.” (Mt 18,2)

Dit is wat Jezus ons voorhoudt als een voorwaarde om in het Rijk der Hemelen binnen te gaan: worden als kleine kinderen. Maar hoe kan dat overeenstemmen met de woorden van de H. Paulus in de brief aan de Efeziërs dat wij dankzij de gaven van Christus zullen geraken tot “de staat van de volmaakte man, tot de gehele omvang van de volkomenheid van Christus. Dan zullen wij niet langer onmondig zijn, heen en weer geslingerd en meegesleurd door elke windvlaag. Ik doel op elke leer die door het valse spel van sluwe mensen tot dwaling verleidt.” (Ef. 4, 13-14)

Ja, ook in zijn eerste brief aan de Korinthiërs zegt de H. Paulus dat we geen kleine kinderen moeten zijn. Maar hij verklaart zich meteen nader: “ Broeders en zusters, wees niet kinderlijk in uw oordeel; blijf klein als het om slechtheid gaat, maar wees in uw oordeel volwassen mensen.” (1 Kor 14, 20)

Ik denk dat deze zin het beste weergeeft waar de vorming van de Broeders van Sint Jan naar streeft: kinderen van God te worden door te leren ons verstand te gebruiken. Maar hoe kun je die twee dingen tegelijkertijd doen? Zijn ze niet onverenigbaar. Hoe hun je tot kleintjes worden, die vertrouwen op hun Vader in de hemel en Hem gehoorzamen in een geest van eenvoud en tegelijk leren om verstandig te worden, om te leren alle leugens en halve waarheden (ook die over God) uit de weg te gaan die in de wereld de ronde doen en die het gevaar inhouden ons te doen afwijken van de ware weg naar het geluk dat Hij voor ons bereidt?

Het lijkt me dat dit mogelijk is, als je de indeling van de vorming volgt die onze vader en stichter heeft getracht aan ons over te dragen, dat is: weten hoe we ons “contemplatieve verstand” (zoals hij het graag noemde) van het begin tot het eind moeten vormen. Dat is een verstand dat allereerst probeert de ander te kennen zoals hij is, zonder vooropgezette ideeën, een verstand dat zijn maat vindt in de werkelijkheid en uiteindelijk in de Werkelijkheid en de Ander. Zo worden we als kleine kinderen tegenover die werkelijkheid, want we moeten steeds weer iets van haar leren; tegelijkertijd worden we “volwassen mensen” waar het onze kennis betreft, want we zijn vrij ten opzichte van alle onzekere opvattingen, we stippelen onze weg van waarheid uit, steunend op de werkelijkheid zelf en niet slechts op wat de anderen denken.

Daarom is onze opleiding opgebouwd uit veel elementen: de filosofie (in het bijzonder de filosofie van het zijn met de bedoeling dat we ons dat levendige contact eigen maken met alles wat is (voordat men er zich al een idee van gevormd heeft), de theologie (om zich open te stellen voor dat Woord waarin de Ander zich aan ons openbaart), het gebed (om Hem nooit in zijn persoonlijk mysterie te vergeten), de apostolische stage (om te leren zien hoe Hij in het dagelijks leven onder ons werkt) enz.

En hier ben ik dan, ik bevind me ook op die zoektocht naar de waarheid, nu tijdens mijn apostolische stage hier bij u. Laat ons “verstandige kinderen” worden door met al onze krachten de enige ultieme Werkelijkheid te zoeken.