In drie indrukwekkende Missen legden broeders en zusters tijdelijke en eeuwige geloften af, onder hen ook br. Benedict of the Cross, br. Peter-Francis en br. Willibrord. Iedere broeder zong na het afleggen van zijn gelofte – temidden van alle familiegevoel even ‘alleen voor God’: “Reçois-moi, Seigneur, selon ta Parole, et je vivrai. Ne déçois pas mon attente, Alleluia!” (Ontvang mij, Heer, naar Uw Woord, en ik zal leven. Beschaam mijn verwachting niet, Alleluia!)
Al na een dag was mijn hoofd vol van alle indrukken. De Chapelle de la Visitation paste er niet meer bij (nou ja, heel even dan …). Voor een volgende keer! Gelukkig was er een fijne plek om ‘gewoon’ stil te zijn bij Jezus en de ervaringen te laten bezinken: de aanbiddingskapel naast de basiliek.
Pech onderweg hielp om weer een beetje de voeten op aarde te krijgen. Maar de chef van de garage heeft zich ongetwijfeld afgevraagd waar wij vandaan kwamen: klanten die de vespers gaan bidden in de showroom en halleluja roepen als er nieuwe auto-onderdelen arriveren! Tja, het was Pinksteren en we komen uit Paray!
Met de broeders naar Paray-le-Monial - Pinksteren 2011
In zijn voorwoord in het programmaboekje schrijft pater Thomas, de Generaal-Prior, dat de Heilige Geest ons het echte evenwicht in ons leven geeft: met je voeten op aarde en je ziel in de hemel. Nou, met deze dagen was het moeilijk je voeten op aarde te houden!
Met busjes en auto’s reden we via de priorij in Brussel – een mooie plek om nog eens heen te gaan! – naar Paray. In Paray hing een sfeer van vreugde, vrijheid en familiegevoel. De zon kon niet achterblijven en ondanks voorspelde regenbuien konden we buiten eten, in het park achter de basiliek. Daar vond ook, onder de platanen, de inkledingsceremonie plaats van (onder meer) wel drie Nederlandse broeders, Hugo, Roel en Matthijs. Wat straalden ze, toen ze in hun habijt terug liepen naar hun plaatsen!