Het is van alle tijden dat mensen geen goed zicht hebben op wie hun naasten zijn. Jezus moest het zijn discipelen leren aan de hand van de zo bekende gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. Pikant detail: de Samaritanen werden door echte joden zo ongeveer gezien als wij de gemiddelde vluchteling beschouwen. Er is niets nieuws onder de zon. En wat ontwikkelingshulp betreft: Petrus, de eerste onder de apostelen, moest uit een visioen (Handelingen 10) leren dat hij ook niet-joden te hulp moest komen. Evenals Paulus die in een droom de opdracht kreeg om van Azië naar Europa over te steken om daar naasten te gaan helpen (Handelingen 16). Stukje bij beetje hebben de eerste christenen en hun opvolgers geleerd de opdracht van Jezus in praktijk te brengen: ga en maak alle volken tot leerling en leer hun alles onderhouden wat ik jullie geboden hebt. Met als stip op 1: het gebod om onze naasten lief te hebben. 

In de Nederlandse politiek spelen dezer weken twee grote kwesties waarbij het helpen van de naasten ter discussie staat. In de eerste plaats het hete hangijzer of Europa de zuidelijke lidstaten (Italië, Spanje e.d.) financieel op grote schaal te hulp moet komen. Nederland zet hier de poot stijf met het argument dat deze landen hun economie niet voldoende hebben hervormd en dat ze dat nu alsnog moeten doen: wie zijn billen brandt, moet op de blaren moet zitten. De oproep van Jezus om zondaars zeventig maar zeven keer te vergeven is aan onze regering kennelijk voorbij gegaan. Het tweede punt is de vraag of er in de coronatijd misschien (veel) meer geld moet naar de Derde Wereld. Volgens krantenberichten is de regeringscoalitie hierover sterk verdeeld.

Geef mij de wijsheid die staat naast uw troon, zegt het Bijbelboek. Die wijsheid is neergeslagen in het grootste gebod, het gebod van de liefde. In de mate waarin wij onze medemens helpen, zal die medemens in vrede kunnen en willen leven. En dus geen behoefte meer hebben om tot terroristische daden te komen of het land te ontvluchten op zoek naar overleving elders. Politici weten dat wel en bewijzen er ook lippendienst aan door één- en andermaal te roepen dat vluchtelingen in hun eigen land moeten worden opgevangen. Maar als er dan geld nodig is of maatregelen die aan onze eigen welvaart misschien afbreuk kunnen doen, zijn ze niet thuis. Hulde aan degenen die uit eigen beweging hulp bieden.

Een mooi voorbeeld van wijsheid over ontwikkelingshulp is het project van de Broeders van St. Jan in Togo. De kloosterlingen zijn daar een opleidingscentrum voor werkloze jongeren gestart. Ze leren die jongeren een vak waarmee ze in  eigen land  hun brood kunnen verdienen (dakdekker, geitenfokker, bijenhouder, automonteur e.d.).dan hoeven ze niet te vluchten naar Europa. Iedereen blij, niet in de laatste plaats onze Schepper die zijn oproep vervuld ziet worden. Kijk hier voor meer informatie over dit bijzondere project:   https://nl.lumenvalley.org/nederlands/

Reacties: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.