De KSU is van oorsprong een categoriale parochie, en aan de basis is dat het nog steeds. Zo heeft de bisschop deze zending ondersteunt. Iedere parochie heeft een kerkbestuur, zo ook onze studentenparochie!
Hieronder stellen de leden van het bestuur zich kort voor:
Marcel Sarot (*1961 te Kortenhoef) studeerde theologie aan de toenmalige Katholieke Theologische Hogeschool in Utrecht en aan de Universiteit Utrecht. Aan de laatstgenoemde instelling promoveerde hij in 1992 cum laude op een godsdienstwijsgerig proefschrift over de vraag of God kan lijden. Verder schreef hij o.m. boeken over Het goede leven: Idealen van een goed leven in confrontatie met de tragiek van het bestaan (Zoetermeer: Boekencentrum, 2e druk 2003) en De goddeloosheid van de wetenschap (Zoetermeer: Meinema, 2006). Hij werkt al meer dan 20 jaar aan de Universiteit Utrecht, op dit moment o.m. als hoofd van het Departement Godgeleerdheid en als directeur van de onderzoeksschool NOSTER. Naast zijn wetenschappelijk werk is Marcel kerkelijk actief. Hij zat acht jaar in het bestuur van de St. Andriesparochie in Leersum, waarvan een periode als vice-voorzitter, en werd in januar 2007 permanent diaken gewijd, met een speciale opdracht voor "de dialoog en het gesprek met christenen die naar verheldering en begrip van hun geloven vragen". Marcel Sarot geeft in dat verband veel lezingen door heel het land, voor parochies en kerkelijke gemeenten, voor studenten en op middelbare scholen. In de St. Andriesparochie geeft Marcel katechese ter voorbereiding op eerste communie en vormsel en verricht hij diverse andere taken. Daarnaast is hij lid van de Interkerkelijke Jeugdraad in Leersum. Marcel is getrouwd met Wies Erkens, pastoraal werkster in het parochieverband Eemland, en zij hebben samen drie kinderen: Everard (*1992), Marijte (*1995) en Wieke (*1996).
Ik ben Marieke Goes (7-2-1981), en gevraagd om de secretaris van de studentenparochie te zijn. Ik mag dus helpen alle papierwerk rond de parochie in goede banen te leiden. Ik ben geboren in Groningen, heb toen een aantal jaren in Limburg gewoon en ben toen naar Utrecht gekomen om te studeren – van 2002 tot 2008 heb ik hier Nederlands en Muziekwetenschap gestudeerd aan de UU. Inmiddels ben ik getrouwd en ben ik in Utrecht blijven wonen, in de Meern beter gezegd waar ik samen met mijn man André en mijn schoonfamilie een fruitteeltbedrijf mag runnen. (De geïnteresseerden onder jullie komen maar eens een kijkje nemen.) Ons eerste kindje, Mattias, is 22 juli 2009 geboren. Ik vind het echt super dat er nu een studentenparochie in de stad Utrecht bestaat en ik vind het een eer om mee te mogen helpen in de grote familie van de Kerk!
Gerda Verwer-Streng Geboren en getogen in Breukelen aan de Vecht als derde van vier kinderen in een praktiserend R.K. gezin en dus, zoals ik dat altijd noem, een paplepel-katholiek.In Breukelen altijd actief geweest in de parochie, in het koor en als kerkbestuurslid.Op mijn 36ste naar Utrecht verhuisd, getrouwd en op dat moment moeder geworden van een volwassen dochter en zoon. Inmiddels zijn daar een schoonzoon, een kleinkind en een schoondochter bijgekomen. Doordat mijn man zich niet thuis voelde in zijn parochie, zijn we gaan ‘shoppen’ en in de Gerardus Majella terecht gekomen. In 1986 is mijn man door een ongeval om het leven gekomen.Toen mijn moeder in 1998 niet meer alleen kon wonen ben ik terug gegaan naar mijn ouderlijk huis in Breukelen en daar woon ik nu, samen met mijn hond. Ik ben echter parochiaan van de G.M. parochie gebleven en daar ben ik nog steeds dankbaar voor.Sinds 1987 ben ik actief in de Gerardus Majella als vrijwilliger in diverse groepen en nu als penningmeester van de studentenparochie en als schakel tussen de kerkbesturen van de R.K. studentenparochie en de H. Gerardus Majella parochie.De nieuwe studentenparochie is een uitdaging en ik ben blij dat ik mag proberen om daar mijn steentje aan bij te dragen.
p. Alain-Dominque Geboren te Zulte, een dorp in Vlaanderen (Belgie) langs de Leie, wel eens “The Golden River” genoemd door de goudgele glans die het rijpe vlas in de Leie liet schijnen. Als zevende van acht kinderen ben ik dankbaar voor het leven dat mijn ouders mij schonken. Ik ben altijd verwonderd geweest door de orde die er in de natuur bestaat. Deze verwondering vindt haar hoogtepunt in de manier waarop de mens in elkaar steekt: lichaam, ziel en geest. Deze verwondering bracht mij tot de studie van medicijnen en later ook tot het beoefenen van dat beroep. Maar de menswording van God bleef de verwondering bij uitstek. Als God mens geworden is, heeft hij dan geen nieuwe betekenis gegeven aan de mens, aan de menselijke natuur? Dit is altijd mijn leidraad geweest die mij naar de antroposofie, New Age... en later gelukkig ook naar de filosofie en de theologie leidde. Maar waarom gaan er zovele mensen, ook katholieken zich ophouden met New Age technieken? Dit was een andere cruciale vraag. Kennen we de breedte, de diepte, de lengte... van de liefde en van de wijsheid het mysterie van Christus? Ik blijf op zoek, een boeiende zoektocht... naar het hart van de Heilige Drie-eenheid. Wie zoekt mee? Hij laat zich vinden!Als pastoor van de studentenparochie wil ik me nu graag inzetten voor alle studenten die zoekende zijn naar de zin van hun leven, naar een diepere kennis van God en in dat licht, naar een diepere kennis van zichzelf. ‘Als u de gave van God kende, als u wist wie het is die tegen u zegt: geef Mij te drinken, dan had u Hem erom gevraagd en Hij had u levend water gegeven.’ (Evangelie volgens Johannes 4, 10)