Enkele weken geleden hebben we samen de 10-jarige aanwezigheid van de broeders in onze parochie gevierd. Het was een mooi moment van dankzegging voor alles wat de Heer in deze tijd heeft gedaan. We mogen vol hoop en verwachting naar de toekomst kijken – wetende dat Jezus ons zijn Heilige Geest heeft beloofd om samen Gods koninkrijk te helpen opbouwen.Er heerste echter een cultuur in de kerk, waarbij we blijven steken in een houding van “instandhouding”. We proberen te bewaren wat nog te bewaren valt. En het is natuurlijk een belangrijk onderdeel van ons katholiek geloof om b.v. tradities te bewaren. We zijn immers geroepen om ons geloof te bewaren, om de schoonheid van de liturgie te bewaren, etc. Maar dat is iets anders dan de houding van “alles moet zo blijven als het is”.
We hebben in onze gemeenschappen – en onze eigen parochie is daar is daar geen uitzondering – nog een cultuuromslag te maken: namelijk die van “consument” tot “leerling”. Of: van “dienstverlening” naar “getuigenis”, want in de dienstverlening is de ‘consument’ koning, terwijl bij de getuige de boodschap centraal staat die hij moet doorgeven. “Maakt leerlingen” zei Jezus – dat was zijn laatste boodschap aan de apostelen (Mt 28, 16-20). Leerlingen zijn gelovigen die beseffen dat ze iets moeten leren want ze hebben een zending, ze moeten getuigen. Ze zijn er om iets door te geven. En dat is dus iets dat niet alleen iets van de pastoor is, maar van iedereen die gedoopt en gevormd is. We noemen dat het “koninklijk priesterschap van de gelovigen”.
De toekomst van de kerk en van onze parochie staat en valt met de vraag of we blijven groeien in ons “leerlingschap” of in tegendeel “consumenten” worden. Natuurlijk is ook het “ontvangen” wezenlijk in ons geloof – “wat heb je dat je niet gekregen hebt?” vraagt Paulus terecht (1 Kor 4,7). We moeten ons blijven voeden aan de bron van Gods woord en de sacramenten. Maar als je dat echt doet dan zal je steeds meer willen groeien, dan zal je dat wat je ontvangen hebt, willen doorgeven aan anderen.
Een bijzonder middel daarvoor is de “huiskring”. In deze hele Sitio zal toegelicht worden waarom we in onze parochie huiskringen willen oprichten. Small christian communities waarin je de verbinding tussen de zondagse Eucharistieviering in de grote gemeenschap van de parochie met je dagelijkse leven kunt maken – samen met een kleine groep mensen die er ook voor willen gaan.
Het is mijn wens dat we in de volgende jaren verschillende soorten huiskringen, kleingroepen kunnen opbouwen: voor mannen, voor vrouwen, gemengd, voor young pro’s, voor ouders, voor ouderen, etc. Dat in onze parochie niet alleen mensen gedoopt en gevormd worden, maar dat er leerlingen gemaakt worden.
br. Ignatius Maria
De Broeders van Sint Jan hebben hun leven aan God gewijd, ten dienste van God en hun naasten. Zij willen leven volgens het Evangelie van Jezus Christus en zich door hun gebed en hun activiteiten inzetten voor jong en oud.