Geef kloosters een steuntje in de rug en geniet van hun bijzondere producten.
Dit jaar is alles anders, ook de kerstdagen. De corona pandemie dwingt ons om nieuwe keuzes te maken, om de meest essentiële dingen in het leven te kunnen behouden. Hoe speciaal is het dan om medewerkers of vrienden te verblijden met een kerstpakket vol bijzondere producten uit kloosters in Nederland en Frankrijk? Kloosters zijn immers bij uitstek plaatsen waar de zoektocht naar het wezenlijke centraal staat. Bovendien steunt u hiermee deze kloosters die het in deze tijd niet gemakkelijk hebben. En natuurlijk: maken ze hele speciale en lekkere dingen!
U kunt de pakketten bestellen via onze webshop. Zakelijke bestellingen (meer dan 6 pakketten) kunt u vóór 1 november aan ons doorgeven via het contactformulier. De pakketten worden half december verzonden.
Vanaf € 35,-
Het begint inmiddels traditie te worden om ieder jaar het Familiefeest met de Broeders van Sint Jan te vieren. Dit jaar gaan veel dingen anders door corona maar de Broeders hopen op zondag 27 september wel een Familiefeest te organiseren. Iedereen die zich verbonden voelt met de Broeders van Sint Jan is van harte welkom! Thema van dit Familiefeest is HOOP. Na een lockdown willen we hoopvol naar de toekomst kijken en als geloofsgemeenschap elkaar ontmoeten. Hoofdspreker is mgr. Liesen en tevens zal hij voorgaan in de hoogmis van 10uur waarmee het Familiefeest van start gaat. Aansluitend is er koffiedrinken en een lunch met broodjes hamburger en knakworstjes voor de kinderen.
Het middagprogramma begint met korte hoopvolle getuigenissen gevolgd door een plenaire lezing van mgr. Liesen over hoop. Daarna worden er twee keuzeprogramma’s aangeboden (later volgt meer informatie over de inhoud en sprekers van de keuzeprogramma’s).
Parallel is er een kinderprogramma (vanaf ongeveer 4 jaar) waarbij we mogen leren over het koninkrijk van God dat lijkt op een parel en een verborgen schat. Dat is onze hoopvolle toekomst! Bij voldoende belangstelling zal er ook een programma voor tieners zijn en opvang voor de allerkleinsten.
Het Familiefeest wordt afgesloten met een kort moment van Aanbidding in de kerk waarbij gezinnen speciaal een zegen met het Allerheiligste kunnen ontvangen.
Alle onderdelen van het Familiefeest zullen zoveel mogelijk in de buitenlucht plaatsvinden op een zodanige manier dat er voldoende afstand kan worden gehouden. Er wordt goed nagedacht over de logistiek en hoe we dit op een verantwoorde manier kunnen organiseren. Daardoor hopen we dat iedereen zich veilig voelt om deel te nemen! Binnenkort volgt informatie over hoe u zich kunt aanmelden voor het Familiefeest. Het inschrijven is noodzakelijk om te kunnen deelnemen en er zal een maximaal aantal deelnemers zijn.
We hopen u op het Familiefeest te mogen ontmoeten!
INSCHRIJVEN IS VERPLICHT. Hier kunt u aanmelden. Inschrijving sluit op woensdag 23 september.
We hebben een heel hete augustus achter de rug, hopelijk bent u daar goed doorheen gekomen. Tijdens deze zomer hebben we ook met Coronavertraging de Eerste Communie mogen vieren voor 8 kinderen. Een prachtig feest is het geweest! En enkele broeders waren met jongeren op kamp in de bergen en hadden een gezegende tijd. Intussen is br. Johannes-Pio voor enkele weken afwezig om wat uit te rusten.
We hebben ook de kerkgang weer ietwat kunnen normaliseren, ook al blijft de vervelende noodzaak om zich in te schrijven voor de twee zondagsmissen. We hopen dat dit ook ooit weer gaat ophouden. In ieder geval hebben we besloten om als teken van hoop het “Familiefeest” eind september wel door te laten gaan.
Deze Sitio heeft als thema: “Kerk als gezin”. We kennen de uitdrukking dat ieder gezin een “huiskerk” is, dat je dus als gezin geroepen bent om het kerkzijn te beleven in gebed, in leren en in de zorg voor elkaar. Maar er is nog meer: je kunt omgekeerd de kerk ook als een gezin zien. De kerk zou de kenmerken van een gezin of van een familie moeten hebben. We kunnen ons afvragen of dat wel zo is? In onze parochie, in ons bisdom, in de kloosters, in de wereldkerk …?
Kerk zijn betekent een gezamenlijke Vader in de hemel te hebben, en in Maria een moeder, en elkaar te zien als broeders en zusters van elkaar. Het eerste kenmerk daarbij is dat we met z’n alleen bewust ons leven van onze hemelse Vader ontvangen. Dat we Hem danken voor het geschenk van ons leven en dat we Hem smeken onze levensweg te leiden en te beschermen.
En verder is het een kenmerk van een gezin dat het samen leeft. Je hebt concreet gemeenschap met elkaar. De theologie zegt dat de kerk “communio” is. We ontvangen elkaar vanuit God de Vader, met Jezus onze broeder, die zijn leven heeft geven voor zijn broers en zussen die de weg kwijt waren. Je broeders en zusters in het geloof zijn misschien niet je beste vrienden, maar toch ben je onlosmakelijk met elkaar verbonden, door de ‘bloedband’ van het doopsel.
Dat is wat wij als parochie willen beleven: samen feest vieren (Heilige Mis en sacramenten), samen ons huis en onze gemeenschap op orde houden (vrijwilligers), gastvrij zijn, etc. Mijn wens is dat we in daarin gaan groeien in dit nieuwe seizoen.
De verschrikkelijke explosie van dinsdag in Beiroet kan ons niet onverschillig laten. Help de Vereniging Elias in Zwitserland die al jaren geld inzamelt om mensen in Beiroet te steunen. Zij zorgen er voor dat 100% van uw donatie naar directe hulp aan mensen ter plaatse zal gaan.
Een Libanees lid van de Vereniging Elias is nu in Beiroet waar ze al hulp verleent namens Elias. Ze heeft de hel van de explosie meegemaakt. Help Elias helpen! U kunt uw (belastingaftrekbare) gift overmaken op rekening NL85 INGB 0005 2513 31 van de Johannes Stichting (ANBI) met vermelding van “SOS-Libanon”.
Wilt u dit bericht doorsturen aan uw vrienden en kennissen? Alle kleine (en grote) beetjes helpen zo veel...
MEER INFORMATIE OVER SOS-LIBANON: KLIK HIER
Op 8 april j.l. gaf paus Franciscus een lang interview aan het Engelse katholieke weekblad the Tablet. Een belangrijke boodschap uit het interview is dat de coronacrisis behalve veel ellende ook iets goeds kan voortbrengen. Het kan een aanleiding voor bekering worden. Hij illustreerde dit aan de hand van drie belangrijke literaire werken. De paus die in het begin van zijn loopbaan leraar literatuur is geweest, spreekt over de volgende drie boeken:
- “De verloofden” van Alessandro Manzoni. Dit boek is in Nederland niet zo bekend maar elke enigszins gestudeerde Italiaan kent “I promessi sposi”. Het is het liefdesverhaal van een jong stel in het Milaan in 1630 ten tijde van een grote uitbraak van de pest. Een plaatselijke pastoor speelt een kwalijke rol maar de aartsbisschop van Milaan maakt veel goed en er is een heldenrol (in stilte) voor de kapucijner monniken die zich met gevaar voor eigen leven inzetten voor de mensen die aan de pest lijden. Paus Franciscus heeft nog wel een interessant puntje van kritiek op de aartsbisschop die zich op een bepaald moment naar een dorpje in de buurt begeeft maar om besmetting te voorkomen het venster van zijn rijtuig gesloten houdt. De mensen hebben een herder nodig die bereid is dichtbij de mensen te komen, zegt de paus, ook als die daarmee misschien zijn leven in de waagschaal stelt.
- “Aeneis” van de Romeinse schrijver Vergilius. Bekend bij gymnasiasten omdat ze delen van dit grote dichtwerk hebben moeten vertalen. De hoofdpersoon Aeneas ontsnapt met een kleine groep volgelingen aan de ondergang van de stad Troje en vindt uiteindelijk na vele gevaren te hebben getrotseerd in Italië een nieuw bestaan. Tijdens zijn vlucht ondervinden ze allerlei soorten gevaren en om zijn volgelingen een hart onder de riem te steken zegt Aeneas: herpak je en verjaag de angst die jullie verlamt; op een dag zal het ons helpen om ons dit alles te herinneren. Vergilius bereidt ons voor, aldus de paus, op wat we na de pandemie moeten doen: ons herinneren wat is gebeurd en daar lessen uit trekken.
- “Ondergrondse notities” van Fjodor Dostojevski. In deze novelle wordt een persoon naar de gevangenis gestuurd omdat hij zijn vrouw heeft vermoord. Het leven daar wordt steeds onmenselijker. Op een bepaald moment spreken de medewerkers van het ziekenhuis van de gevangenis over de zieken die binnenkomen niet meer als mensen maar als “die dingen”. Maar dan staat één van de medewerkers op en zegt : genoeg, ook hij had een moeder”. De paus waarschuwt ervoor om in deze crisis de armen als mensen te blijven zien, als mensen die ook een moeder hebben die hen lief heeft. Hoe zeer ook de crisissituatie ons allen treft.
Column diaken Jouke Schat
De strijd tussen goed en kwaad is van alle tijden. Het begon met het verhaal van Adam en Eva die een verboden vrucht aten. En Kain die zijn broeder Abel doodsloeg. Het kwaad is sindsdien steeds handiger geworden in het zich vermommen als iets heel normaals. Denk maar aan de invloed van “fake news” in onze tijden. Het schijnt dat de president van het machtigste land op aarde daar helemaal op koerst. Maar het gaat dieper. Gedragingen waarvan we vroeger vonden dat ze asociaal zijn – niet conform onze joods-christelijke wortels - , worden nu door jan en alleman omarmd. De voorbeelden zijn talloos: eigen volk eerst in de vreemdelingencrisis en trouwens ook bij de huidige coronacrisis. En de enorme focus op geld verdienen, rijk worden. Een klein groepje mensen is daar puissant rijk door geworden maar 90% van de wereldbevolking niet; een groot deel leeft in armoede en die armoede wordt door de komende tijd vermoedelijk nog flink groter. Hoe zat het ook al weer met je naaste lief hebben? Wat gij niet wilt dat U geschiedt…
"Als vermaning in Christus en liefdevolle bemoediging, gemeenschap van Geest, hartelijkheid en mededogen …, maak mijn vreugde dan volledig door uw eenheid van denken, uw eenheid in de liefde, uw saamhorigheid en eensgenzindheid. Geef niet toe aan partijzucht en ijdelheid, maar beschouw in alle nederigheid de ander als hoger dan uzelf. Laat niemand alleen zijn eigen belangen behartigen, maar ook die van de anderen. Die gezindheid moet onder u heersen die ook in Christus Jezus was." (Fil 2, 1-5)
De woorden van Sint Paulus zijn vol met een groot medelijden, afkomstig uit zijn geloof in Christus. Toen hij deze brief schreef zat hij in de gevangenis, zeer droevig want hij kon niet de taak van de evangelisatie verwerken. Paulus, in deze passage, spreekt niet met doctrine maar vanuit het hart, om de Filippenzen te herinneren aan de nederigheid die in elke christen moet de bovenhand krijgen vóór de moeilijkheden van het leven en van de evangelisatie. Wij, Bisschoppen, opvolgers van de Apostelen, treffen vandaag een situatie tegen waar we dergelijke gevoelens kunnen ervaren. We delen met het hele volk Gods de pijn om niet samen de Eucharistie te kunnen vieren, de zorg van de catechisten voor de begeleiding aan de kinderen voor zijn Eerste Communie en Vorming, de ontgoocheling van zoveel missionaire groepen die al voorbereid waren voor de Goede Week missies, het uitstel van de vieringen van Doopsel en Huwelijk, de belemmering om in de ziekenhuizen binnen te gaan en de moeilijkheden om voor de zieken te zorgen en de uitvaartdiensten, de voorbereiding van het Paasfeest… iedereen, gelovigen, godgewijden, priesters en bisschoppen, we delen een gevoel van een zekere onmacht ; voelde dat niet ook Sint Paulus als hij vanuit de gevangenis schreef?
De H. Missen vanuit Willibrorduskapel zijn niet meer uitgezonden.
Voor meer informatie over de vieringen vindt u op https://stjan.org/eucharistie
Deze evenement is helaas GEANULEERD.