Beste parochianen,

Maandag 5 oktober heeft minister Grapperhaus de kerken opgeroepen maximaal 30 kerkgangers per viering toe te laten. De bisschoppen houden dit advies tegen het licht van haar eerdere maatregelen. Vóór dit weekeinde komt er een vertaling van deze oproep naar de parochies. Gezien de korte termijn is besloten om komend weekeinde de kerkgang nog door te laten gaan zoals we vanaf juli hebben gedaan. Voor de weekenden daarna kan het zijn dat er andere maatregelen gaan gelden.

Het Kerkbestuur

Meditatieve concerten verbinden klassieke muziek met gebed, de schoonheid van de kunst met de diepgang van het geloof. Deze keer staat de figuur van het "Lam Gods" centraal - de uitdrukking waarmee Johannes de Doper Jezus aanwijst na zijn doopsel in de Jordaan. Dat "Lam Gods" komt terug in het boek Apocalyps, het laatste boek van de Bijbel, waar we het zien op de troon van God, als degene die alleen waardig is het boek van het leven te openen. 

Het Requiem van Mozart neemt ons mee in deze tocht door de teksten van de Apocalyps - het boek van het 'einde'. Maar ook Arvo Pärt en J.S. Bach zullen te horen zijn. Naast de klassieke muziek zullen Gregoriaanse ten gehoor gegeven worden, onder ander teksten vanuit de Apocalyps, maar ook uit de Psalmen. 

Zo zal de muziek ons leiden door de teksten van dit mysterievolle boek Apocalyps.

Voor meer info en inschrijving, lees hier verder ...

We hebben een heel hete augustus achter de rug, hopelijk bent u daar goed doorheen gekomen. Tijdens deze zomer hebben we ook met Coronavertraging de Eerste Communie mogen vieren voor 8 kinderen. Een prachtig feest is het geweest! En enkele broeders waren met jongeren op kamp in de bergen en hadden een gezegende tijd. Intussen is br. Johannes-Pio voor enkele weken afwezig om wat uit te rusten.
We hebben ook de kerkgang weer ietwat kunnen normaliseren, ook al blijft de vervelende noodzaak om zich in te schrijven voor de twee zondagsmissen. We hopen dat dit ook ooit weer gaat ophouden. In ieder geval hebben we besloten om als teken van hoop het “Familiefeest” eind september wel door te laten gaan.
Deze Sitio heeft als thema: “Kerk als gezin”. We kennen de uitdrukking dat ieder gezin een “huiskerk” is, dat je dus als gezin geroepen bent om het kerkzijn te beleven in gebed, in leren en in de zorg voor elkaar. Maar er is nog meer: je kunt omgekeerd de kerk ook als een gezin zien. De kerk zou de kenmerken van een gezin of van een familie moeten hebben. We kunnen ons afvragen of dat wel zo is? In onze parochie, in ons bisdom, in de kloosters, in de wereldkerk …?
Kerk zijn betekent een gezamenlijke Vader in de hemel te hebben, en in Maria een moeder, en elkaar te zien als broeders en zusters van elkaar. Het eerste kenmerk daarbij is dat we met z’n alleen bewust ons leven van onze hemelse Vader ontvangen. Dat we Hem danken voor het geschenk van ons leven en dat we Hem smeken onze levensweg te leiden en te beschermen.
En verder is het een kenmerk van een gezin dat het samen leeft. Je hebt concreet gemeenschap met elkaar. De theologie zegt dat de kerk “communio” is. We ontvangen elkaar vanuit God de Vader, met Jezus onze broeder, die zijn leven heeft geven voor zijn broers en zussen die de weg kwijt waren. Je broeders en zusters in het geloof zijn misschien niet je beste vrienden, maar toch ben je onlosmakelijk met elkaar verbonden, door de ‘bloedband’ van het doopsel.
Dat is wat wij als parochie willen beleven: samen feest vieren (Heilige Mis en sacramenten), samen ons huis en onze gemeenschap op orde houden (vrijwilligers), gastvrij zijn, etc. Mijn wens is dat we in daarin gaan groeien in dit nieuwe seizoen.

Beste gelovige, hier vindt u het protocol waar we ons in de Gerardus Majellakerk aan houden.
U dient het wel te kennen en in ieder geval een keer doorgelezen te hebben.
U kunt ook een geprinte versie in de kerk vinden die u kunt meenemen.
Wij wensen u een gezegende viering toe.

Wat een drie maanden hebben we achter de rug …!

Langzaamaan begint het leven weer wat normaler te worden. De grootste vreugde voor ons als christenen is zeker dat we weer bij elkaar mogen komen om samen de H. Eucharistie te vieren, ook al is het in kleine kring. Wat hebben we dat gemist! Ik zeg bewust “we”, ook al heb ik als priester dagelijks de H. Mis mogen vieren en de H. Communie mogen ontvangen. Maar ik kan u vertellen dat het heel vreemd voelt als je de enige bent die communiceert. Het voelt ‘half’, ‘incompleet’, niet ‘volledig’, niet ‘af’.

Column diaken Jouke Schat

Heeft God een bedoeling met deze coronacrisis, vroeg het Nederlands Dagblad aan haar lezers. Deze krant voor christelijk betrokken mensen – voornamelijk protestanten maar de laatste jaren ook steeds meer katholieken – kwam tot interessante conclusies. In de eerste plaats: vrijwel niemand ziet in de crisis een straf van God. De belangrijkste conclusie is echter dat ruim 60% van de lezers van mening is dat God met deze crisis een bedoeling heeft. De meesten van hen menen dat God de mensheid tot bezinning wil brengen. Want het gaat volgens hen de verkeerde kant uit met de wereld. En vervolgens komen argumenten voorbij als de milieuvervuiling, de ongelijkheid tussen rijk en arm en het gebrek aan geloof.

Column diaken Jouke Schat

De strijd tussen goed en kwaad is van alle tijden. Het begon met het verhaal van Adam en Eva die een verboden vrucht aten. En Kain die zijn broeder Abel doodsloeg. Het kwaad is sindsdien steeds handiger geworden in het zich vermommen als iets heel normaals. Denk maar aan de invloed van “fake news” in onze tijden. Het schijnt dat de president van het machtigste land op aarde daar helemaal op koerst. Maar het gaat dieper. Gedragingen waarvan we vroeger vonden dat ze asociaal zijn – niet conform onze joods-christelijke wortels - , worden nu door jan en alleman omarmd. De voorbeelden zijn talloos: eigen volk eerst in de vreemdelingencrisis en trouwens ook bij de huidige coronacrisis. En de enorme focus op geld verdienen, rijk worden. Een klein groepje mensen is daar puissant rijk door geworden maar 90% van de wereldbevolking niet; een groot deel leeft in  armoede en die armoede wordt door de komende tijd vermoedelijk nog flink groter. Hoe zat het ook al weer met je naaste lief hebben? Wat gij niet wilt dat U geschiedt…

De Capella Majellana doet een paasgroet aan de parochie. Ook al zijn het er helaas maar een paar zangers die aan deze groet konden meedoen vanwege de omstandigheden, wil het toch een een groet van het hele koor zijn. Hartelijk bedankt voor dit mooie gebaar! Klik hier voor de video.

Paaslied in coronatijd

Dit is een vreemde Pasen,

zo anders dan voorheen:

we bidden afgezonderd,

we zingen thuis alleen.

Met iedereen op afstand,

ook wie de dienst nu leidt:

een lege kerk, een beeldscherm,

wij vieren ver verspreid.

Het coronavirus is in Afrika aangekomen en steeds meer landen melden besmettingen en doden. Het aantal is (nog) klein. Daarbij moet worden bedacht dat er in Afrika ongeveer 1 miljoen artsen en verplegend personeel te weinig zijn volgens de Wereld Gezondheidsorganisatie WHO. De Afrikaanse landen hebben ook veel te weinig medische apparatuur. Dus worden de meeste Afrikanen niet getest. En er zijn ook te weinig bedden. Zo heeft Zimbabwe maar 5 IC-bedden voor het hele land en Kenia heeft er 150 (voor een land van 50 miljoen mensen). Wat wel weer een voordeel is: veel Afrikaanse landen zijn gewend aan epidemieën en bijzondere ziektes en ze weten hoe ze daarmee moeten omgaan. Denk aan de ebola-epidemie in Congo maar ook in West-Afrika (Guinee, Sierra Leone en Liberia). En ook andere ziektes die bij ons in Europa onbekend zijn zoals de cholera en de  pokken komen in Afrika nog voor. Niettemin: als wij niet helpen, staat dat continent een grote ramp te wachten. 

Bij de Broeders van St. Jan in Togo

Het coronavirus heeft in Togo officieel (nog maar) 65 mensen besmet en 3 gedood op een bevolking van zo’n 7 miljoen.

Column van diaken Jouke Schat

Wie had ooit kunnen denken dat onze samenleving tot stilstand gebracht zou kunnen worden door een zo minuscuul iets als een virus? We zijn zo machtig en we kunnen zoveel. De voortuitgang leek niet te stoppen. En toch, dat kleine virus heeft ervoor gezorgd dat de hele wereld zich terugtrekt in de schuilkelders. De globalisering is eventjes gestopt met alle voordelen (maar ook nadelen) van dien. Wat er in andere landen gebeurt is minder belangrijk, onze buren en ons dorp of stad zijn ons referentiekader en niet Washington of Moskou. “Heel het raderwerk staat stil als uw machtige arm dat wil”. Die oproep uit 1903 is waarheid geworden, zij het niet door mensenhand maar door dat kleine virus. Hoe heeft het zover kunnen komen en wat kunnen we eraan doen?

Onze situatie doet denken aan die van het joodse volk ten tijde van de profeten.